- ebdân
- (A.)[ ناﺪﺑا ]bedenler.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
ebdân
Look at other dictionaries:
EBDAN — f. Kavim, aşiret, kabile. * Şayeste, lâyık, münâsib, muvafık, uygun … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BEDEN — (C.: Ebdân) Gövde, vücut, ten.* Vücudun kol, bacak ve baş gibi ayrıca kısımlarından başka diğer merkezi kısmı. * Ağacın dal ve budaktan başka olan kısmı, kütük. * Kale bedeni … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İLM-İ BEDEN — (İlm ül ebdân) Hekimlik bilgisi, tabâbet … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
